Rezonans Schumanna

Zjawisko (nazwane tak od nazwiska niemieckiego fizyka i elektryka Winfrieda Otto Schumanna) odkryte w 1952 roku przez Winfrieda O. Schumanna oraz Herberta L. Königa, eksperymentalnie badane dopiero w 1960 roku. Rezonans Schumanna odnosi się do zjawiska, w  którym fale elektromagnetyczne o pewnych częstotliwościach tworzą fale stojące wzdłuż obwodu ziemi. Wystarczająco przewodząca powierzchnia Ziemi (głównie słona woda) i dobrze przewodząca jonosfera ograniczają sferyczny rezonator w kształcie kuli, od którego wymiarów można obliczyć możliwe częstotliwości rezonansowe. Te fale stojące mogą być wzmocnione przez błyskawicę, ale mają tak małą amplitudę, że można je wykryć tylko za pomocą bardzo czułych instrumentów.

Stymulacja

Poprzez błyskawicę i inne procesy w atmosferze i jonosferze emitowany jest szeroki zakres fal elektromagnetycznych, zwanych także „Sferics“. Fale o niskiej częstotliwości rozprzestrzeniają się głównie w słabo przewodzącej atmosferze między powierzchnią Ziemi a jonosferą, ale na tyle wystarczająco przewodzącej, żeby te fale mogły przejść . Fale, które znajdują się w tej samej fazie po orbicie Ziemi (to znaczy, że obwód Ziemi jest całkowitą wielokrotnością długości fali) są wzmacniane, podczas gdy inne są wygaszane. Powoduje to najniższą częstotliwość rezonansową średnio około 7,8 Hz. (Źródło: https://wikipedia.org) ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Częstotliwość Schumanna

Ostatnie badania naukowe wykazały, że każdy człowiek rezonuje szczególnie z Ziemią  i z innymi żywymi istotami poprzez pola elektromagnetyczne własnego ciała. Doświadczenie podróży kosmicznych wyraźnie pokazało, że kiedy ludzie są zbyt długo odłączeni od naturalnego rezonansu (np. podczas długotrwałych pobytów w stacji kosmicznej "MIR") chorują.  Częstotliwość Schumanna jest również częstotliwością rezonansową ludzkiego mózgu. Mierząc fale mózgowe człowieka za pomocą elektroencefalografu, można zauważyć, że mózg wytwarza fale elektromagnetyczne o wartości od 1 do 40 Hz. W medycynie to spektrum jest podzielone na cztery obszary, które są powiązane z różnymi stanami świadomości:  1. fale delta (1-3 Hz) występują podczas głębokiego snu i w stanie śpiączki.  2. fale theta (4-7 Hz) są charakterystyczne dla snu REM.  3. fale alfa (8-12 Hz) pojawiają się na jawie, podczas relaksu, medytacji, tuż przed zaśnięciem lub zaraz po przebudzeniu.  4. fale beta (13-40 Hz) przeważają w normalnym stanie czuwania.  U ludzi, częstotliwość Schumanna, leży tuż przy dolnej granicy zakresu fal alfa tzn na granicy snu i jawy. U większości ssaków jest taka sama jak podstawową częstotliwością mózgu. To nie przypadek, lecz wynik milionów lat ciągłej adaptacji do warunków środowiskowych panujących na Ziemi. Ludzie mogą za pomocą swojej świadomości bezpośrednio kontaktować się z Ziemią i pobierać informacje pozazmysłowe, które mogą się znajdować na fali Schumanna. Żeby to osiągnąć, człowiek musi znajdować się w takim stanie świadomości jak przy głębokiej medytacji lub podczas rytuałów szamańskich, gdy fale mózgowe dopasowują się do częstotliwości Schumanna. (Źródło: http://www.foundationforhealingarts.de)